Historie

Fiscaalrechtelijk dispuut ‘Pecunia Non Olet’ is opgericht in het collegejaar 1967-1968. De studie fiscaal recht aan de Universiteit Leiden was nog relatief jong in deze tijd maar de fiscale studenten zochten al naar een medium om zich te verenigen om met studiegenoten onder elkaar te kunnen komen. Aldus werd Fiscaalrechtelijk dispuut ‘Pecunia Non Olet’ opgericht. De geschiedenis van onze naam ontleent zich aan Titus Flavius Vespasianus, keizer van Rome van 69 tot 79. Het belangrijkste kenmerk van zijn regeerperiode was Vespasianus’ spaarzaamheid. Na de spilzieke grillen van met name Nero, Otho en Vitellius had het Romeinse rijk behoorlijk ingeteerd op haar middelen. Hij herstelde de financiën mede door de invoering van een urinebelasting. Deze belasting werd opgelegd aan eigenaren van publieke pispotten en latrines, waarin voorbijgangers urineerden en waarin buren hun pispot leegden. De eigenaren verkochten de opgevangen urine aan wasserijen en volders, die de substantie weer als grondstof konden gebruiken. Toen zijn zoon Titus opmerkte dat hij zo’n pisbelasting weerzinwekkend vond, duwde Vespasianus hem een munt onder de neus met de vraag ‘Stinkt dit?’. Daarop moest Titus wel ontkennend antwoorden. Hier vond de spreuk ‘pecunia non olet’ (geld stinkt niet) aldus zijn oorsprong.